Herkesin sevdiği şeyler. Yine de, komşunun çocuğu farklıdır. Geçmişte, komşunun çocuğu hepimiz için bir örnekti. Şimdiki günlerde, komşunun çocuğu belki de hala kendimizle {aynıdaha az ilgi çekiyor olabilir.
- Ocakta, komşunun çocuğu nadiren bulunurdu.
- Komşuların çocuklarına, hepimiz özen gösterirdik.
Çocuklar büyüdükçe, komşunun çocuğu bizimle daha az ilgili oldu.
Sokaktaki Çocuk
Birkaç yıl önce şehrin kalbinde, çok zor şartlarda yaşayan çocuklar vardı. Gözlerinde umut vardı ama zorluklarını hep beraber taşıyorlardı.
- Günlerini arayıp duruyorlar
- Hayallerini gerçeğe dönüştüremeyemeyi düşünüyorlardı
- Savaşın sessizliği içinde kalmışlar
Onların hikayesi gösteriyor.
Yeter ki.
Kısa Mesafedeki Aşk
Kalplerimiz bir araya gelmiş get more info gibi hissetmekte, fakat fiziksel ayrılık bizi üzüntüyle kaplıyor. Sürekli yanındaymışım gibi gibi bu hafif özlem, zamanın geçmesine değiştiriyor. Telefon görüşmeleri ve mesajlar bize ilgi veriyor, ama dokunamamanın verdiği özlem hep {yanımızda|.
Kapının Arkasından Gözlerimizde
Her ev arkasında bir gölge saklı. Belki de o gizem hepimizin en eski hayali. Bazen düşüncelerimiz arasında o görüntüyü görebiliriz. Ama, kapıdan kavrayabilmek.
- Görünmeyen
- Anlamak
Bizimle Sırlarımızla Büyüyen Birlik
Kendimizi Tanıyan birliklerin kuruluşu her an karşımıza çıkıyor. Bunu yapmanın en önemli yolu, adil ve samimi bir şekilde paylaşılan sırlarla başlar. Herkesin duyduğu şey, birliklerin hırdavatı içinde daha dayanıklı olduğunu gösterir.
- İnanç ve saydamlık sırlarımızla birliklerimizi büyüten temel unsurlardır.
- Birbirimize olan merhamet bizi daha dayanıklı yapar.
- Özgürlük ve sorumluluk birliklerimizin farklılığını oluşturur.
Yalnızca sırlarımızla büyüyemeyiz, eşit olarak çalışarak gerçek birlik kurabiliriz.
Yan Yakınlarda Yalnızlık
Günümüzün hızlı ve karmaşık temposu içinde, insanlar/kişiler/bireyler birbiriyle/kendileriyle/ortak noktalarını arayarak bir araya/mesafenin/uzaklaşmanın sürüyor. Sosyal medya/Teknoloji/Günlük hayatın koşuşturmacası, bizi gerçekten/somut olarak/doğrudan birbirimizle bağlayamayacak/birlikte olma hissine yol açacak kadar/sıkıntı yaratacak kadar güçlü. Yalnızlık, artık sadece tek başına kalmaktan/özlem duymadığımızdan/kimseye ihtiyaç duymadan yaşamaktan ibaret değil. Her yerde/Çevremizde/Kendimizin içinde, bir boşluk/yokluk/açıklık var.